Przedmiot: wychowanie do życia w rodzinie

Data: 27.05.2020

        i 10.06.2020

Szacunkowy czas pracy: do 15 min.

Imię i nazwisko nauczyciela: Bogusława Chodorska

Temat lekcji: Czasami pod górkę. Trudności w okresie dojrzewania

Cele zajęć:

Po tej lekcji powinniście:

- uzasadnić, dlaczego trzeba przełamać nieufność przy prośbie o pomoc,

- zwerbalizować problemy, które często nurtują młodych ludzi,

 - przekazać swoje wątpliwości najbliższym, by dowiedzieć się, co sądzą o przedstawionych problemach,

- wskazać specjalistów, do których można udać się po pomoc,

- znać adresy poradni i instytucji udzielających pomocy w trudnych sytuacjach życiowych.

Plan zajęć:

Wprowadzenie do lekcji:

Kto z was chodził w góry, ten rozumie, że aby dojść na szczyt i napawać się pięknem okolicy oraz odniesionym sukcesem nie osiągnie tego bez wysiłku. Okres dojrzewania, w którym obecnie jesteście przypomina wycieczkę w góry. Zmieniające się ciało, huśtawka nastrojów, emocjonalne konflikty w domu i szkole – wszystko to potęguje wrażenie, że nigdy nie uda się wam wejść na szczyt, jakim jest dorosłość. Narastających problemów przybywa i musicie wiedzieć, że warto wtedy poszukać wsparcie u innych.

Zasadnicza część lekcji:

1. Problemy, z którymi nie warto zostać samemu:

• trudne sytuacje rodzinne (np.: rozwód rodziców, długi wyjazd jednego z rodziców, brak porozumienia z rodzeństwem)
• trudne sytuacje w szkole (problemy z nauką, przezywanie długotrwałego stresu)
• seksualność i dojrzewanie (zmiany zachodzące w ciele i psychice, które niepokoją, presja rówieśnicza)
• niska samoocena i problemy ze zdrowiem (smutek, nadmierna wybuchowość, depresja, autoagresja, zaburzenia odżywiania)
• przemoc (w szkole, rodzinie, grupie rówieśniczej, cyberprzemoc).

2. Wspierające osoby i instytucje

Na pewno pierwszymi osobami, które udzielą wam wsparcia będą rodzice lub zaufana osoba bliska (ciocia, wujek, babcia, dzidek, starsza siostra czy brat). Każdy ma wśród bliskich taką osobę, którą darzy większym zaufaniem. Niekiedy samo tzw. ”wyrzucenie z siebie”  problemu, czyli opowiedzenie o sytuacji powoduje, ze inaczej spojrzymy na incydent. Warto wiec rozmawiać. Jeżeli jednak to nie przynosi pożądanych rezultatów warto wiedzieć o instytucjach wspierających. Zaliczamy do nich: poradnie psychologiczno – pedagogiczne; poradnie zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży; ośrodki interwencji kryzysowej; ośrodki pomocy społecznej; policja; Rzecznik Praw Dziecka; Telefon Zaufania (800 12 12 12). Bardzo szybko znajdziecie kontakt korzystając z wyszukiwarki internetowej.

3. Specjaliści, o których warto wiedzieć:

• Pedagog szkolny – udziela wsparcia uczniom, rodzicom i nauczycielom
• Psycholog wychowawczy – ocenia stopień rozwoju ucznia, ewentualnie diagnozuje zaburzenia
• Psycholog kliniczny – leczy dzieci, młodzież i dorosłych. Wspiera osoby przeżywające żałobę lub inną stratę, dodaje otuchy w pozwanej chorobie
• Psychoterapeuta –pomaga lepiej poznać siebie i zrozumieć swoje nastroje.

Podsumowanie:

Pamiętajcie! Cokolwiek złego się dzieje – nie jesteście sami! Zawsze możecie i powinniście prosić o pomoc, zadawać pytania. To żaden wstyd, to oznaka dojrzałości. Jeśli ktoś narusza wasze prawa – zareagujcie. Nikt nie oczekuje od was, że będziecie walczyć z całym światem, ale nie robiąc nic – nic nie zmienicie.

Przedmiot: wychowanie do życia w rodzinie

Data: 29.04.2020

          i 13.05.2020

Szacunkowy czas pracy: do 15 min.

Imię i nazwisko nauczyciela: Bogusława Chodorska

Temat lekcji: Jak mogę ci pomóc?

Cele zajęć:

Po tej lekcji powinniście:

- przedstawić trudne sytuacje z życia rodzinnego, które wymagają wsparcia najbliższych, udzielenia pomocy, okazania miłości,

- wskazać osoby z bliższego i dalszego otoczenia wymagające opieki, zainteresowania się nimi, psychicznego wsparcia,

- zaproponować formy zaangażowania się w działalność wolontariatu i organizacji, które z założenia pomagają i wspierają potrzebujących.

Plan zajęć:

Wprowadzenie do lekcji:

Pewną część naszego społeczeństwa stanowią osoby z niepełnosprawnościami fizycznymi lub intelektualnymi. Osoby te wymagają ciągłej opieki i wsparcia. Obecnie podejmowanych jest wiele działań, aby osoby takie czuły się jak najlepiej w społeczeństwie.

Zasadnicza część lekcji:

1. Obejrzyj film http://www.uwm.edu.pl/bon/content/film-jak-zachowa%C4%87-si%C4%99-wobec-osoby-z-niepe%C5%82nosprawno%C5%9Bci%C4%85-intelektualn%C4%85 – jak zachować się wobec osoby z niepełnosprawnością
2. Pomaganie to zwyczajne zaoferowanie komuś pomocy. Nie potrzeba wielkich czynów. Wystarczy mieć oczy szeroko otwarte i odważnie zrobić pierwszy krok: zapytać starszą sąsiadkę, czy nie potrzebuje pomocy przy zakupach, przytrzymać komuś drzwi, ustąpić miejsca w autobusie. To są czynności, które zajmują tylko chwilę, ale niosą konkretną pomoc nagrodzoną uśmiechem, skinieniem głowy, dobrym słowem. Kiedy komuś pomagamy stajemy się lepsi, dojrzalsi, dobrze myślimy o sobie.
3. Pamiętaj o ich prawach http://www.uwm.edu.pl/bon/content/film-tylko-dwie-minuty
4. Mając trochę wolnego czasu i chęć niesienia pomocy innym możecie zostać wolontariuszami.

Wolontariat to:

• nowe znajomości i przyjaźnie z ludźmi, którzy cenią sobie podobne wartości
• nauka empatii i dostrzegania potrzeb innych ludzi
• radość z pomagania
• dobrze wykorzystany czas.

Podsumowanie:

Wielu ludzi nie chce pomagać, ponieważ sami są niezadowolenie ze swojego życia. Takie osoby często myślą, że jak już kiedyś będę bogaty i szczęśliwy to zacznę wspierać innych. Należy jednak pamiętać, że taki schemat myślenia bywa bardzo złudny. Nawet kiedy sami nie jesteśmy najszczęśliwszymi osobami na świecie, to pomoc innym może wyzwolić w nas ogromne pokłady pozytywnej energii.